Het plaatsen van twee stenen op elkaar is een uitgevoerde handeling. Geen enkel persoon met gezond verstand kan ervan overtuigd worden dat deze daad zonder uitvoerder spontaan en vanzelf wordt verricht. Stelt u zich een muur voor die wordt gebouwd door de stenen op elkaar te stapelen. Het ontkennen van degene die hierbij de handeling verricht is niet mogelijk. Bovendien, naarmate de handelingen toenemen wordt de vaardigheid van de persoon die die handeling uitvoert duidelijker. Als vervolgens een huis wordt gebouwd met andere muren, scheidingswanden, deuren en ramen kan geen enkel weldenkend mens beweren dat dit huis spontaan is gemaakt.

Als dezelfde persoon duizenden van dergelijke huizen bouwt, zal de waarde van deze werken duidelijker worden begrepen. De architectonische kunst van Mimar Sinan, die wordt beschouwd als de grootste architect van het Osmaanse Rijk, gaat bijvoorbeeld niet alleen over het bouwen van een Selimiye-moskee. Als hij nog in leven was had hij vele andere moskeeën kunnen bouwen die zelfs nog grootser zouden zijn.

Als bijvoorbeeld een hafiz een soera uit de Kuran reciteert met een prachtige stem, zou niemand kunnen zeggen dat die hafiz geen tong heeft. Integendeel, men begrijpt dat hij in een perfectie verkeert waardoor hij zelfs alle soera's uit de Kuran kan reciteren.

Zo is ook elk levend wezen als een huis gemaakt van stenen in de vorm van cellen. Ze zijn allen een sectie uit het boek van het universum.

Hoewel we de grootsheid en verhevenheid van de Majesteitelijke Schepper, die alle mensen, dieren en planten, evenals alle sterren en andere wezens redt en beheert, niet volledig kunnen begrijpen, kunnen we in vergelijking met bovenstaande voorbeelden op zijn minst de volgende betekenis tot ons door laten dringen:

De Almachtige Allah is oneindig groot en verheven in het uitvoeren van deze grote daden. Dan kan er geen twijfel over bestaan dat zijn macht, de wederopstanding zal kunnen brengen. Hoe dan ook, Allah (swt) belooft dat Hij opnieuw zal creëren, net zoals Hij ons voor het eerst heeft gecreëerd en het leven heeft geschonken.

Hoewel mensen de dood kennen door het te zien, kennen ze de opstanding zelf door het leven. Dit wil zeggen dat een persoon de dood alleen kent door de dood van andere mensen of planten en dieren. Zolang een persoon nog leeft, kan hij het alleen weten door anderen te zien die overlijden, aangezien hij/zij niet zelf overlijdt. Een persoon weet wel hoe hij/zij geschapen en opgewekt is door zelf te leven en dat pad bewandelt te hebben.

Bijvoorbeeld, mensen die vandaag bestaan, terwijl ze vijftig jaar geleden niet bestonden, kunnen redelijkerwijs de opstanding na de dood niet ontkennen. Omdat ze zijn geschapen toen ze er nog niet waren.

Degenen die verslagen zijn door hun gevoelens en de duivel, en degenen die bewust niet geloven, worden van onze vermelding uitgesloten.